Kinezyterapia to dział fizjoterapii zajmujący się leczeniem ruchem. Określany inaczej jako gimnastyka lecznicza czy ćwiczenia usprawniające. Zadaniem kinezyterapii jest maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej i przygotowanie do dalszej rehabilitacji.

Do podstawowych ćwiczeń kinezyterapeutycznych zaliczamy:
– ćwiczenia bierne – wykonywane przez fizjoterapeutę lub aparat CPM (Continuous Passive Motion – ciągły bierny ruch) bez czynnego udziału chorego;
– ćwiczenia izometryczne – czynne napinanie mięśni bez zmiany ich długości;
– ćwiczenia czynno-bierne – ruch wykonywany jest biernie natomiast pacjent czynnie rozluźnia mięśnie;
– ćwiczenia samowspomagane – pacjent siłą mięśni kończyny zdrowej wspomaga pracę osłabionych mięśni;
– ćwiczenia w odciążeniu – wykonywanie ruchu przy odciążeniu ćwiczonego odcinka ciała;
– ćwiczenia czynne;
– ćwiczenia synergistyczne;
– ćwiczenia oddechowe.

Leczenie ruchem stosuje się:
– zespołów bólowych kręgosłupa (szyjnego, piersiowego, lędźwiowego);
– rwie kulszowej i ramiennej;
– dyskopatii;
– stanach pourazowych (np. skręcenie stawu skokowego i kolanowego);
– stanach pooperacyjnych (np. rekonstrukcja więzadła ACL, discektomia);
– stanach po złamaniach;
– zespołów przeciążeniowych ścięgien i mięśni;
– choroby zwyrodnieniowej stawów;
– chorób reumatoidalnych;
– zaników i osłabienia siły mięśniowej;
– stanów po zawale serca;
– stanów po udarze mózgu;
– w wadach postawy (skoliozy, plecy płaskie, plecy okrągłe, płaskostopie, koślawość kolan itp.);
– i wielu innych schorzeniach.